Nederlandse varkensboeren produceren varkensvlees met een veel lagere CO2 uitstoot dan collega’s in de rest van de wereld. Sterker, het Nederlands varkensvlees is net zo duurzaam als het plantaardige alternatief tofu. Dat blijkt uit een pilot van vleesproducent VION en boerenorganisatie ZLTO.
De productie van vlees kost voer, water en energie en levert mest als bijproduct op. Allemaal factoren die bijdragen aan het ontstaan van CO2. Om de carbon footprint te meten, maakten de onderzoekers gebruik van een eenduidige, objectieve manier van berekenen (ze gebruikten de BASF AgBalanceTM tool) en gebruikten ze betrouwbare gegevens uit de keten. De ketenorganisaties namen de carbon footprint onder de loep van een aantal varkenshouders, die werken volgens het Beter Leven Keurmerk van de Dierenbescherming en aanvullende duurzaamheidsrichtlijnen. Uit het onderzoek blijkt dat Nederlands varkensvlees sowieso veel beter scoort dan het mondiale gemiddelde. Dat komt door de milieu investeringen van de voerproducenten, de varkenshouders en de slachterijen, bijvoorbeeld rond het energiegebruik en de verwerking van mest.
Boeren die efficiënter omgaan met voer, water, energie en mest beïnvloeden de CO2 uitstoot in de goede richting. Door varkens uitgekiende voeding te geven die is afgestemd op de voedingsbehoefte, lukt het boeren met minder voer dezelfde hoeveelheid vlees te produceren. De voerbedrijven ontwikkelen hoogwaardig en duurzaam voer. Daarbij maken de fabrikanten veel gebruik van duurzaam geteelde grondstoffen (100% gecertifeerde soja) en van restanten uit de aardappel-, bier-, brood-en zuivelindustrie.
De carbon footprint van Nederlands varkensvlees valt bovendien gunstig uit omdat veehouders meer duurzame energie zijn gaan opwekken en gebruiken en door investeringen in zonnepanelen en het terug winnen van warmte uit hun stallen. Mest mag de bodem niet overbelasten en wordt daarom verwerkt tot duurzame energie en tot duurzame mineralen, die als kunstmestvervangers worden gebruikt.
Nederlands varkensvlees kwam volgens de onderzoekers uit op een CO2 footprint tussen de 3 en 4.5 terwijl tofu een vergelijkbare CO2 footprint heeft tot 3.5 (bron: milieu centraal). VION en ZLTO zijn positief over de resultaten van het onderzoek, maar zien ook nog sterke verbeterpunten. Zo is er (te) veel variatie in de CO2 footprint tussen de diverse varkenshouderijen. Door gebruik te maken van nieuwe technieken voor duurzame opvang en verwerking van mest en door te leren van elkaars ervaringen kan de CO2 footprint van Nederlands varkensvlees nog verder omlaag.
Bron: Varkens Vandaag